لغت کلاسیک در موسیقی چندین معنای کاملا متفاوت دارد. گاه برای بیان سبک موسیقی به کار میرود و مترادف موسیقی هنری است که موسیقی بسیاری از سده ها و سبک های گوناگون را در بر میگیرد. گاه مقصود از موسیقی کلاسیک، موسیقی پیش از قرن نوزدهم و متضاد رمانتیک است و گاه در مفهومی محدود تر و بیانگر دوره ای از حدود 1770 تا 1820 است. برای رفع ابهام به طور معمول از واژه ی سبک کلاسیک برای بیان موسییقی هنری ادوار و از لغت دوره ی کلاسیک برای یاد کردن از سال های 1770 تا 1820 استفاده میشود.

در تاریخ هنر، به دوره ای از تاریخ که هنر نقاشی و پیکره سازی ومعماری، تاثیر پذیرفته از سرمشق های یونانی و رومی بودند، که این دوره از اواخر سده ی هجدهم شوع و اوایل سده ی نوزدهم پایان یافت، لغت کلاسیک تعلق میگیرد اما موسیقی این دوره ارتباطی با عصر باستان ندارد. عاملی که باعث این نام گذاری مشترک برای موسیقی و نیز هنرهای تجسمی آن دوره است تاکید هر دو بر توازن و وضوح در ساختار و فرم است. این ویژگی ها را میتوان در موسیقی متعالی دوره ی کلاسیک یافت.