آهنگساز آلمانی کارل ارف بین سالهای 1920-1930 روش ارف-شولورک را خلق کرد. مفاهیم موسیقی را از طریق ترکیبی از آواز، بازیگری، رقص و نواختن سازهای ریتمیک مانند زایلوفون، گلوکن اسپیل و طبل دستی آموزش می دهد.ارف می خواست بر جنبه ریتمیک موسیقی تأکید کند و احساس می کرد که افزودن حرکت به شکل رقص راه عالی برای درگیر نگه داشتن کودکان و یادگیری است.در نتیجه، روش او صرفاً بر آموزش هنر موسیقی متمرکز نیست، بلکه از داستان، شعر، نمایش و حرکت برای آموزش هنرها از طریق بازی استفاده می کند.جنبه موسیقی دارای سه بخش است و با تمرکز بر صدا از طریق آواز و شنیدن شعر شروع می شود. مرحله بعدی ضربات بدن است که در آن کودکان ریتم را از طریق ضربه زدن، کف زدن و پا زدن یاد می گیرند. در نهایت، دانش‌آموزان با نواختن سازهای کوبه‌ای به آنها کمک می‌کند تا جنبه ریتمیک را تمرین کنند و خلاقیت خود را به آنها بدهند.از آنجایی که هر درس بر جنبه های یادگیری از طریق بازی تمرکز می کند، هر کودک با سرعت درک خود یاد می گیرد.موسیقی هایی که می شنوند اغلب موسیقی محلی سنتی منطقه خود است. همانطور که آنها سازهای خود را بهتر یاد می گیرند، خلق آهنگ های آنها تشویق می شود و با سایر دانش آموزان به اشتراک گذاشته می شود. با این حال، ساختار برنامه درسی مشخصی وجود ندارد و معلمان برنامه های درسی روزانه را بر اساس اندازه کلاس و تعداد بچه ها ایجاد می کنند.

برخی از سازهایی که ممکن است استفاده کنند عبارتند از:

کنگاس

بونگوس

کاستانتس

زنگ ها

ماراکاس

مثلثها

سنج

تنبورین

تیمپانی

گونگ ها

درام های فولادی

ویبراسلپ

بلوک های چوبی

کلاف ها

زنگ گاوچران

جمبس

باران سازها

نمونه ای از یک جلسه آموزشی معمولی می تواند این باشد که معلم برای بچه ها داستان می خواند. هنگامی که آنها با داستان آشنا شدند، معلم به برخی از کودکان دستور می دهد که وقتی کلمه یا عبارت خاصی را می شنوند یا به بخش خاصی از داستان می رسند، ساز بزنند. سپس داستان را بازخوانی می‌کنند و بچه‌ها با سازهای خود به این بخش‌ها عمل می‌کنند.معلم حتی ممکن است ساز خود را برای تشویق مشارکت بنوازد. مربی به گروه جدیدی از کودکان ساز اختصاص می دهد و روند قصه گویی دوباره آغاز می شود. حتی ممکن است از برخی کودکان خواسته شود که صحنه های خاصی از داستان را که اکنون با آن آشنا هستند، بازی کنند.روش Orff یک روش آموزشی فوق‌العاده است که به کودکان اجازه می‌دهد در کنار موسیقی به هنرهای دیگر نیز علاقه‌مند شوند. ممکن است به نویسندگان، بازیگران و حتی نوازندگان آینده منجر شود.